Το καλό το πράμα αρκεί να έρτει, ή, όπως μου είπε κάποτε μια καθηγήτρια μου στο σχολείο που άργησα να της δώσω μια έκθεση, "Better late than never".
Έλειψα κάμποσο καιρό, η αλήθκεια εν τούτη. Αλλά τωρά που είμαι σούπερ αθκιασερή τζαι εξεψάρωσα στη δουλειά θα γράφω άφοα. Εν να γεμώσω τους τόπους μαλακίες τζαι άχτι (το δικό μου μόνο δυστυχώς, αλλά ευελπιστώ πως θα σας εμπνεύσω να φκάλετε τζαι το δικό σας στην πορεία).
Αυτό το ποστ δεν θα περιέχει ανάλυση/μουρμούρα γύρω από κάποιο συγκεκριμένο θέμα, μιας τζαι εν το πρώτο μου μετά που ένα χρόνο απουσίας. Έτσι, εθεώρησα ότι αρμόζει να σας κάμω ένα μικρό «ΠΠΑ» πρώτα πριν συνεχίσω κανονικά την πορεία μου στην μπλογκόσφαιρα.
Το μόνο που έχω να δηλώσω εν ότι φακκά μου ο Εγγλέζικος τζαιρός, τζαι φακκάτε μου ούλλοι εσείς (με στοργικό τρόπο πάντοτε) που ονειρεύεστε ήδη τη θάλασσα που εν να πάτε το Σαββατοκύριακο. Ώσπου να τζίσει το δαχτυλούι μου το μεγάλο του ποθκιού τα νερά της Μεσογείου θα έχουν όλοι μάθει ήδη πόξω τα νέα σουξέ του καλοκαιριού (εν έφκαλε τίποτε ο Χατζηγιάννης με τις λέξεις «καλοκαίρι», «θάλασσα» ή «έρωτας» ακόμα;) τζαι ο τυπάς των γουότερσπορτς με το τάγκα τζαμέ στον Παραλιακό θα είναι ήδη κατράς (αν τζαι για τον συγκεκριμένο έχω τις αμφιβολίες μου αν ασπρίζει ποττέ, πρέπει να εμεταλλάκτηκε το DNA του).
Άτε, θα τα πούμε σύντομα. Ανυπομονώ να πάω σπίτι να κτυπήσω ένα φραπέ (με κυπριακό Νέσκαφε εννοείται) τζαι να δω τη σειρά μου ή ΄το έργο μου’ όπως λαλεί η γιαγιάκκα μου.
Παναγία μου ακούστηκα πολλά μπόρινγκ στην τελευταία παράγραφο. Εν είμαι έτσι συνήθως, υπόσχομαι.
Πολλοπάητη (που πλέον πάει τζαι εν πάει)
Υ.Γ. Όποιος μαντέψει που ποιά ταινία έκλεψα τον τίτλο μου κερδίζει τον αιώνιο μου θαυμασμό.
Άτε να δούμεΝΤΕ!!!!
ReplyDelete