Πεθυμώ τον Michael Jackson

Είδα το πριν λλίο τούτο

http://www.mtv.com/movies/news/articles/1621242/story.jhtml

τζιαι επιάστηκε η καρδία μου. Την περασμένη Πέμπτη ήταν να ήμουν στο Ο2 να τον θωρώ τζιαμαί, ζωντανό, να κάμνει ότι ήξερε να κάμνει καλλύττερα, να κάμνει τζείνο που ήρτε στον κόσμο τούτο για να κάμνει, τζείνο που τελικά τον εσκότωσε αλλά τζαι που θα τον κρατά ζωντανό για πάντα.


Για μένα ο Michael Jackson εν ήταν απλά μοναδικός, ήταν η παιδική μου ηλικία τζιαι η ζωή μου έγινε πολλά πιο φτωχή που τη μέρα που έφυε, αλλά τζιαι θα ήταν πολλά πιο φτωχή αν δεν έρκετουν ποττέ σε τούντον κόσμο. Εν τον εγνώρισα ποττέ, εν είχε ποττέ ιδέα ποια είμαι, τζιαι ανεξαρτήτως του τι επροσπαθήσαν να πουν πάρα πολλοί για να φκάλουν κέρδος πάνω του, το κενό που άφησε στη ζωή μου, όπως και στη ζωή του κάθε θαυμαστή του, εν τεράστιο, και θα τον πεθυμώ πάντα.